Orbitor - Cilt 2

Nobel Edebiyat Ödülü listelerinde adi son yillarda sik sik anilan Mircea CARTARESCU, Romanya edebiyatinin önemli yazarlarindan. Göz Kamastirici Orbitoruyla yazi sanatina, kurmacaya adeta yeni bir tanim getiriyor. Mircea, Orbitorun bu ikinci cildinde, cocuklugundan hafizasinda kalanlari özenle törpüleyip parlatarak aciga cikarmaya, hikaye icinde hikaye anlatmaya devam ediyor Cocukluk, rüya, korku, heyecan, mutluluk, aci, anne-baba, cinsellik, asansörler, Bükres, ögrencilik, sokaklar, yaramazlik, ask, gecim derdi, dürbün, mimari, savas... Gecmis ve simdi arasindaki gerilimler mutlak manada cözülmüyor, baska bicimler aliyor. Hayatin gerceklikleri birbirleriyle catisip bozuluyorlar ama bu sancili sürecten yeni bir düs-gerceklik doguyor. Mircea acisindan dogum esasli bir muamma, tipki ölüm gibi Bir annenin, karninda kivrilmis ceninin güzel kokulu kayisi etini günden güne büyüttügü bilincdisi kararlilik ile her gün sayfa üstüne sayfa ekledigim kagit destesini ilk kez birine gösteriyordum. Acaba daha ne kadar büyüyecekti Orbitor duymaktan-görmekten-animsamaktan kacinilan korkulu düslerin kapisini aralayan; essiz bir vaizin kendi imgelemi üzerinden insani ve evreni yeni bastan kurma cabasi ayni zamanda kagidi kurtaracagini, masanin üzerinde bütün daglar indirilip bütün vadiler yükseltilene kadar avucu ile düzlestirecegini ve böylece dünyanin tekrardan okunur hale gelecegini ümit ediyordu. Orbitor, kelebek ucusuna kaldigi yerden devam ederken, o kelebegin kanadinda gizlenmis evrenin sifrelerini cözmeye calisan essiz bir yolculuga cikariyor okurunu...