Dunkierka

Winston Churchill stwierdzil kiedys, ze wojen nie wygrywa sie dzieki ewakuacjom, ale gdyby nie Dunkierka, Wielka Brytania moglaby przegrac II wojne swiatowa. I tak by sie zapewne stalo, gdyby nie wahanie Hitlera, niszczyciele Royal Navy i pospolite ruszenie wlascicieli brytyjskich stateczkow, ktore przewiozly przez La Manche 340 tysiecy alianckich zolnierzy.Taki wlasnie obraz tej ogromnej operacji wciaz dominuje w literaturze przedmiotu. Hugh Sebag-Montefiore widzi ja jednak szerzej. Najwazniejsi dla niego sa ci, dzieki ktorym te setki tysiecy w ogole dotarly na brzeg - Brytyjczycy broniacy korytarza, ktorym reszta armii wycofala sie do Dunkierki. Kazano im stawiac opor do konca, walczyc do ostatniego naboju i ostatniego zolnierza. Wiekszosc zostala zabita lub wzieta do niewoli, ale wykonala ten rozkaz, a jej poswiecenie zawazylo na kolejach wojny. To o nich, zapomnianych bohaterach Dunkierki, jest przede wszystkim ta ksiazka. Hugh Sebag-Montefiore, nim zostal pisarzem, byl adwokatem i dziennikarzem. Pisal miedzy innymi dla Sunday Times, Sunday Telegraph, Independent i Observera. W bestsellerze Enigma: The Battle for the Code ukazal, jak polscy, francuscy i brytyjscy kryptografowie lamali niemieckie szyfry maszynowe. Szukajac materialow do Dunkierki, przemierzyl cala Europe, przy czym dowiedzial sie, ze dwaj sposrod jego krewnych takze zostali ewakuowani w 1940 roku z francuskich plaz. Mieszka w polnocnym Londynie z zona i trojgiem dzieci.