Yanomamö; Savasa Doganlar

Yanomamöler, engin, yesil bir tropik ormana seyrekce dagilarak kilometrelerce bos arazilerle birbirinden ayrilan kücük köylerde yasarlar. Yazilari olmasa da, zengin ve karmasik bir dilleri vardir. Giysileri koruyucu olmaktan cok süslüdür. Iyi giyinen erkekler en fazla el ve ayak bilekleri ile bellerini cevreleyen birkac pamuklu iple gösteris yaparlar. Penislerinin sünnet derisini bellerindeki iplere baglarlar. Kadinlar da asagi yukari ayni sekilde giyinirler. Günlük yasamlari genellikle meyve-sebze yetistirmek, avcilik, yabani otlar toplamak, yakacak odun tasimak, su getirmek, birbirleriyle konusmak, tek esyalari olan sepet, hamak, ok, yay gibi ürünleri yapmak ve vücutlarini boyadiklari toz boyalari saglamakla gecer. Yiyeceklerinin cogunu bahcelerinde yetistirirler. Her gün ava cikan erkeklerin getirdigi cesitli hayvanlarin etini yerler. Baslarina gelen kötülükleri, ölümleri düsmansi büyülerle aciklayan Yanamamöler, acilarini öfkeyle ifade edercesine hemen oklarina sarilir, suclu bildiklerini ölümle cezalandirirlar. Amazon Ormanlarinin bu sakinleri bugün hala yerli halklar arasinda en savasci, en hiddetli halk olarak taninmamtadir. Ünlü antropolog Napoleon A. Chagnonun Amazon ormanlarindaki bu köylerde yillar süren incelemelere dayanarak yazdigi bu kitap, bilim dünyasinda alan calismalarina örnek olarak gösterilmekte, incelenmesi kolay olmayan Yanamamö halkinin ayrintili bir resmini cizmektedir.