Sevmek, Sevinmek, Iyi Seyler Üstüne ve Yasar Kemal...Ben sevgiden, sevincten söz acmak istemez miyim, delice, cilginca, icim tasa tasa, bir sevincten söz acmak istemez miyim Ben sevincli adamim. Bu dünya böyle olmasa, böyle kara, karanlik olmasa, ben sevincten tasar cosardim. Yaradilisim karanliktan cok aydinliga, acidan cok sevince... Ne care, ne care ki sevinmek gelmiyor elimden... Dostluktan söz acmak, ne güzel. Bir dostum var. Sicacik eli var. Sevgi dolu gözleri var. Ne güzel yalansiz, salt sevgi dolu bir insan eli sikmak. Sicacik, sicacik... Ben deli olurum, insanlar karanlik karanlik, kuskulu baktikca bana... Bütün insanlar kuskusuz, korkusuz, cikar düsünmeden, düsmanlik gecirmeden iclerinden baksalar biribirlerine... Insan, ne olur biliyor musunuz, sicacik bir bahar günesinin bahtiyarliginda duyar kendisini... Bahar günesinde bir sevinc icinde gerinir. Insan bir bahar cicegi temizliginde olur.Böyle söylüyor Yasar Kemal. Bu satirlarin gectigi yazinin basligi Sevmek, Sevinmek, Iyi Seyler Üstüne, kitaba adini da veriyor. Yapi Kredi Yayinlarinin Dogan Kardes-ilkgenclik dizisinden yayimlanan kitap, edebiyatini hümanizm üzerine kuran, Türkiye edebiyatinin büyük ustasi Yasar Kemalin edebiyat, kültür ve özgürlük üzerine temel düsüncelerini genclere tanitmak icin secilen yazilardan olusuyor... Bu baslik, henüz Yasar Kemal edebiyatiyla tanismayanlar icin, onun dünyaya yaklasimini özetliyor. Bir insan, bir yazar ve bir aydin olarak hayattaki durusunu oldugu kadar; kökleri asirlar öncesine dayanan olay ve duygulari aci, yoksunluk ve isyanla harmanlayan Anadolu ve Cukurovanin kültüründen beslenerek yarattigi coskulu, zengin ve evrensel dilini de ele veriyor.Sevmek, Sevinmek, Iyi Seyler Üstüne, Yasar Kemalin daha önce yayimlanan Baldaki Tuz, Zulmün Artsin, Agacin Cürügü ve Ustadir Ari kitaplarindan secildi. Ilki 1960, sonuncusu 1993 yilina ait, onun düsünce evrenine ayna tutan toplam 18 yazi ve konusmadaki elestirel tavir, ayni zamanda Türkiyenin 20. yüzyilin ikinci yarisindaki egemen politik, düsünsel yapisina da ayna tutuyor.Her isin basinin düsünce namusu oldugunu söyler Yasar Kemal. Bence, Bati Bati dedikleri, düsünce namusuyla baslar, onunla biter. Düsünce namusunun bitmedigi, gelismedigi yerde, hicbir iyilik bitmez, gelisemez.Tembellik, bilim, masallar, korkular, kültür, özgürlük, sinema, Köy Enstitüleri, gericilik, ilericilik, sömürü düzeni, Cukurova, sanat, öfke, folklor, doga, ögretmenler, Ikinci Dünya Savasi, vicdan, nükleer tehlike, Dostoyevski, Nazim Hikmet... Ve daha nice kisi, konu ve fikir... Kimi coskuyla, kimi küskünlükle, kimi baskaldirarak kaleme alinsa da, hepsinin temelinde sevgi var.
