Müzik Yazilari - Bir Secki

Yirminci yüzyilin büyük yikimlariyla kapitalist ideolojinin zihinsel-duygusal yasamda ve kültürde yol actigi tahribat karsisinda bicimlenen elestirel teorinin önde gelen figürlerinden T. W. Adorno müzik yazilariyla modern müzik sosyolojisinin en etkili modellerinden birini sunar. Türkcede ilk kez yayimlanan, Johann Sebastian Bach, Wagner, Schubert, Beethoven, Schönberg vb. besteciler, caz, opera, hafif ve ciddi müzik, müzigin toplumsal islevi, kültür endüstrisindeki rolü ve acmazlari üzerine yazilarini bir araya getiren bu secki zamaninin cok ötesinde düsünebilen T. W. Adornonun tavizsiz negatif diyalektiginin has örneklerini kapsiyor. Bir dil olarak müzik katiksiz bir ada, dolaysizligi nedeniyle insan bilgisinin erisimine tamamen kapali olan, seyle göstergenin mutlak birligine yönelir. Müzigin ada yönelik ütopyaci ve ayni zamanda umutsuz cabalari onu felsefeyle iliskilendirir ki, müzik düsüncesi tam da bu yüzden, öteki her sanat dalindan daha yakindir felsefeye. Günümüzde felsefeyle müzigin iliskisi üzerinedüsünmek müzigin zamansiz esasinin aslinda bir kuruntudan ibaret oldugunun görülmesine yol acacaktir. Sadece tarih, bütün sikintilari ve celiskileriyle gercek tarih kurar müzigin hakikatini.