Spinoza. Dünya Sevgisi

Spinoza bizi toplulugu düsünmeye cagirir; ait olunan, öncel olan, kendinden menkul bir topluluk degil, tersine, kendi kendini icat eden ve ufkunda, Insanlarda evrensel olan ne varsa onun bulundugu bir topluluk... Bazen görünmeyen ve daginik bir topluluk; birbirinden ayri, uzakta, yabanci varliklarin bilesimine yönelen bir acilimla tanimlanmis topluluk; ama yoketmcye de asla kayitsiz kalmayan topluluk... Nesenin, duru bakisli mutlulugun ve eylemin etikasi olarak Spinozacilikin bir anlami varsa, dünyanin gercekligine gözünü kirpmadan bakabildigi icin vardir; yokedilise ve insanlarin boyunduruk altinda tutulmasina, kitlesel sürülmelere ve insanlarin, halklarin, kültürlerin ortadan kaldirilmasina, ötekilerin asagilanmasina boyun egmis bir dünyanin gercekligi... Spinozacilikin yoksunlarin felsefesi olarak bir anlami vardir; onlarin politik kurtulus araci olarak bir anlami vardir ve de her seyden önce, onlarin tinsel kurtulusuna duyulan güven olarak bir anlami vardir.Bu satirlarin yazari Diego Tattan, Arjantin Cordoba Ulusal Üniversitesi Felsefe Bölümü ögretim üyesidir. Spinoza ve Heidegger üstüne cesitli kitaplarinin yaninda, iki de öykü kitabi yayinlanmistir. 2004ten bu yana, her yil, ayni üniversite bünyesinde yinelenen Uluslararasi Spinoza Kolokyumunun düzenleyicisi ve Cordoba Ulusal Üniversitesi Yayinlarinin yöneticisidir. Daha önce Türkceye bir öyküsü de cevrilen Diego Tatian, 1915te Kozandan Arjantine göcmek zorunda kalan KrikorTatianin torunudur...