Suskun Söz

Dünyaza Ünlü Filozof Ranciereden Modern Edebiyatin Gelisimi Üstüne Bir Basucu Kitabi Yazilar Arasindaki SavasRanciere, Suskun Sözde Yazinin Demokrasisinden, Yazisinin Anarsisine varincaya kadar modern edebiyatin ve kurgunun anlamini sorguluyor. Edebiyatin devrimci dogasini gözler önüne seriyor. Dünya üstüne yazilan yazi ile bir su kanali gibi teknik, mühendislik; kagida yazilan suskun söz ile geveze sözün yazisini roman edebiyat karsilastiriyor ve yazilar arasindaki bitmek bilmez savasi ele aliyor.Bana güzel görünen sey, yapmak istedigim sey, hicbir konusu olmayan bir kitap yazmaktir; disariyla hicbir bagi olmayan, tipki dünyanin hicbir yere dayanmadan havada durdugu gibi üslubunun icsel gücüyle ayakta duracak olan bir kitap, hemen hemen hicbir konusu olmayacak, veya en azindan konunun neredeyse görünmez oldugu bir kitap, tabii eger böyle bir sey mümkünse. En güzel yapitlar, en az malzeme icerenlerdir; ifade düsünceye ne kadar yaklasir, sözcükler düsünceyle ne kadar cakisir ve onun icinde erirse, o kadar güzel bir yapit ortaya cikar. Sanatin geleceginin bu dogrultuda olduguna inaniyorum. Sanatin gelistigi ölcüde hafifledigini görüyorum, Misirin törensel kapilarindan sivri Gotik kemerlere, Hintililerin yirmi bin dizeli siirinden Byronun taslaklarina dek. Bicim ustalastikca hafifliyor; her tür merasimi, her tür kurali, her tür ölcüyü terk ediyor; epik siiri birakip romana, nazimi birakip düzyaziya yöneliyor; tutuculukla özdeslesmekten vazgeciyor, onu üreten her bir bireyin iradesi kadar özgür hale geliyor. Somutluktan siyrilma her yerde kendisini gösteriyor; sark despotizmlerinden gelecegin sosyalizmlerine uzanan bir hat boyunca hükümetler de bundan payini aliyor. Iste bu yüzden degerli konu ile degersiz konu diye bir ayrim yoktur. Saf Sanatin bakis acisindan sunu bir ön kabul olarak ortaya koyabiliriz ki konu diye bir sey yoktur; tek basina üslup, seyleri görmenin mutlak bir bicimidir.Flaubertin Louis Coletye yazdigi bir mektuptan.Alintilayan Ranciere