Dördüncü Yildiz

13 Temmuz 2014, Dünya Kupasi Finali, uzatmalarin son on dakikasi, André Schürrlenin soldan kestigi ortayi karsilamak icin ceza sahasindaki Mario Götze hafifce sicriyor ve topu gögsüyle yumusatiyor. Sol ayagiyla yere basiyor, sag ayagiyla ufak bir adim atiyor, havada süzülürcesine sol ayagiyla topa hamle yapiyor ve top yere degmeden Arjantin kalecisinin yanindan gecip uzak kösedeki filelerle bulusuyor...Iste Almanyaya yaklasik yirmi bes yil sonra yeniden Dünya Kupasi getiren bu gol, tek bir anin degil, yillarca üzerinde calisilan bir sistemin sonucu. Belki de haddinden fazla sabir gerektiren bir mühendislik sürecinin nihai ürünü.Dördüncü Yildizda, gazeteci ve yorumcu Raphael Honigstein, Alman futbolunun 90larin sonunda baslayan cöküsünden Götzenin golüne kadar gecen sürecte nasil bir geri dönüs yaptigini ve böyle bir basarinin arkasinda ne kadar muazzam bir emek oldugunu gözler önüne seriyor. Bir ülke olarak Almanyanin üretkenligine karsin futbolunun kisir kalmasindan, göcmen ailelerin cocuklarinin milli takimin önemli bir parcasi haline gelmesine; Bayernli ve Dortmundlu oyuncularin cekismelerinden, merkez santraforsuz oynanarak gelen basarilara kadar yirmi yillik sürecteki neredeyse tüm inisler ve cikislar bu kitapta kendine yer buluyor. Honigstein gözlemlerinin yani sira yaptigi röportajlarla da bu basarinin ardinda ne yattigini ortaya cikarip bizi Gary Linekerin sözünü hatirlamaya davet ediyor Futbol basit bir oyundur; 22 adam 90 dakika boyunca bir topun pesinde kosar ve nihayetinde her zaman Almanlar kazanir.