Cagimizin yalnizca edebiyatinin degil, düsünce alanini da derinden etkileyen; Derrida, Foucault, Barthes gibi yzarlari sarsan; Breton ve Sartre ile yaptigi polemiklerde sözünü sakinmayan Georges Bataille, Edebiya ve Kötülük te, hayatimizin en önemli gerceklerinden birini, Kötülügü ele aliyor. Hem de, Kötülügün ahlak yoksunlugunu degil, tam tersine ahlaki hice sayan yüksek ahlakisart kostugunu öne sürerek. Basta sehveet ve ölüm olmak üzere yasaklari asmanin, kurallari ihlal etmenin yüksek ahlaki gerektirdigini, yasami kiskirtmanin ve asamanin da böyle mümkün olabilecegini ortaya koyuyor. Ona göre, Kötülük özgürlügü, degerin asiri bicimlerine ulasmamizi saglayabilir ve hic kimse bundan daha uzaga gidemez. Özgürlük daima isyana acilan kapidir. Gercek özgürlük yasami kiskirtmak ve asmaktir. Özgürlügün icindeki Kötülügü ortaya koymak uzlasmaci, konformist düsünce tarzina karsi cikmak demektir. Iyiligin tuttugu taraf boyun egmenin, itaatin safidir. Kötülük özgürlügünde dehseti buluruz Tutkuyla islenen bir cinayet, kurban etme, savas , kiyimlar ve ayaklanmalar, yalan ve kara büyü evrensel katlanabilirin sinandigi, sucluluk duygusuyla tutkunun temellendirdigi haz arasindaki sinirin bulaniklastigi bir tür tinsel sarhosluk durumu icinde, sadistin bir erdemli gibi göründügü eylemlerdir. Bataille bununla da yetinmeyerek edebiyatin masum olmadigini, suclu oldugunu öne sürüyor. Edebiyatin bireyin suclulugunu artik kabul etmesi gerektigini söyleyerek asil yaraticiligin masumiyet degil günahkarlik oldugunu savunuyor. Edebiyatin bireyin egemenligini sinirlayan iletisiminden baska bir sey olmadigini ortaya koyuyor ve Kötülük bilgisine ortak olmanin da yogun iletisimi yarattigini öne sürüyor. Ancak, tehlikeyi göze almadan yogunlugu artirmanin imkansizligini da belirtiyor. Baska bir tezi daha var Bataille in; ona göre edebiyatta iletisim siirseldir ve siirsel degilse bir hictir. Bütün bu kavramlari tartisirken basköseye egemenligi otuirtuyor Bataille. Insanin egemen olabilmesinin bir kosulunu yasaklar koymaya baglarken, antropolojiden verdigi örneklerle diger kosulun da bu yasaklarin ihlali oldugunu kanitliyor. Bütün bunlari yaparken, Edebiyati Kötülük ten ayirmayan sekiz tutkunu; Bronte yi, Baudelairei, Michelet yi, Blakei, SAde i, Proust u, Kafka yi, Genet yi; ürkerek okudugumuz, kimi kez cekindigimiz lanetli yazarlari ve sairleri farkli yönleriyle tanistiriyor bize. Kötülükteki, günahkarliktaki, yasaktaki yaraticiligi kesfetmeye cesareti olanlar icin...
