Solun Melankolisi

Sol melankoli, sosyalizm fikrini yahut daha iyi bir gelecek ümidini bir kenara birakmak degil, sosyalizm anisinin yitirildigi, gizlendigi, hafizalardan silindigi ve kurtarilmasinin zorunlu oldugu bir zamanda sosyalizmi yeniden düsünmektir; kaybolan bir ütopyanin matemini tutmak degil, devrimcilige karsi duran bir cagda devrimci projeyi bastandüsünmektir.Devrimler yüzyilindan geriye kalan tek sey sanki bir enkaz yigini... Dünyayi yeniden insa etmeye nasil baslayacagimizi kestiremedigimiz gibi, buna degip degmeyecegini de artik bilmiyoruz. Fakat Enzo Traversoya göre devrimci deneyim bir nesilden digerine tam da yenilgiler araciligiyla aktariliyor. Büyük hayal kirikliklarindan dogan ve tüm bir nesli etkileyen melankoli, hem yas tutmanin hem de yeni bir baslangic icin hazirlanmanin zorunlu bir öncülü adeta. Bu yenilgilerin hatirasi, devrimci mücadelenin tarihini ve Auguste Blanquiden Gustave Courbetye, Rosa Luxemburgdan Walter Benjamine, birbirinden cok farkli suretlerde ortaya cikan sol kültürü bir yeralti akintisi gibi besliyor.Traverso, atalete kapilmis ve teslimiyet icinde boyun egmis bir gecmis okumasi degil, tarihi bir kurbanlar silsilesi olarak görmeyi reddeden isyanci bir melankoli tarifi yapiyor. Bu yeni tanimda melankoli; matemi dagitan ve radikal eylem icin gecmisi bugünde seferber eden, güclü ve besleyici bir damar olarak karsimiza cikiyor. Devrimci yasin özgürlestirici potansiyellerini sorusturan Solun Melankolisi, iki asirdir dünyayi degistirmeye kendini adamis insanlarin anisini bugünün mücadelesine kazanmaya cagri yapan, sol kültür üzerine yeniden düsünmek icin tekrar tekrar okunmasi gereken bir kitap Hatirlamak, kurtarmak demektir; gecmisi kurtarmak ise simdiyi degistirmek anlamina gelir.