Fenomenoloji ve Toplumsal Iliskiler

Genel kani, sosyal bilimler ile felsefe arasinda derin bir yarik görür; birbirini karsilikli olarak yok sayan, hatta dislayan iki ayri dünyaarasindaki bir yarik. Oysa bu, en basindan beri sosyal bilimler düsüncesine eslik etmis olan felsefi sorgulamalari ve ayni sekilde bilimseldüsüncenin de felsefede tetikledigi tartismalari görmezlikten gelmek demektir. Ülkemizde ne yazik ki ekseriyetle herhangi bir özne felsefesiolarak alimlanmis olan Fenomenoloji, yine en basindan beri, bu iki bilme bicimi arasindaki en zengin karsilasmalarin ve gecislerintemel güzergahlarindan biri olmustur. Ancak bir isim vardir ki bu diyalogun tesisi tüm düsüncesini mesgul etmistir, bilhassa sosyolojiözelinde Alfred Schütz. Mahir bir takipcisi oldugu Husserlin fenomenolojisini elestirel ve yetkin bir sentez dahilinde Weberin sosyolojisiylebulusturmakla yetinmemistir Schütz. Tüm bu zengin fikri alüvyonlari, 1937 yilindan itibaren yasamini sürdürecegi ABDye tasimis;onlari burada pragmatizmin yine bir o kadar verimli ovalariyla bulusturmus; ve nihayetinde sosyoloji ve felsefenin gelmis gecmis en ezberbozucu ve üretken yakinlasmalarindan birinin altina imza atmistir.Alfred Schütz 1899-1959 Entelektüel yörüngesi baslangicta, Avusturya Iktisat Okulu, Bergson Felsefesi, Weber sosyolojisi ve Husserlinfenomenolojisi ekseninde sekillenmistir. Nazizmin yükselisi neticesinde New Yorka yerlesen Schütz, yasam dünyasinin felsefi antropolojisiprojesini, deneyim ve eylemin fenomonolojisi ve Weberci sosyolojinin yeni bir okumasi ile beraber sürdürmüs ve özelikle sosyolojideetkilesimci ve etnometodolojik perspektifler üzerinde kalici izler birakmistir.