Veiligheidsdiscours in het Midden-Oosten

Meer dan drie jaar geleden braken er in verschillende Arabische landen opstanden uit tegen hun autoritaire regimes. De opstanden werden vaak ook wel de Arabische Lente of het Arabisch Ontwaken genoemd. Beide zinnen anticipeerden op de vestiging van democratische regimes in die landen. Maar vrijwel onmiddellijk verwierpen de leiders van het radicale sjiitische regime van de Islamitische Republiek Iran deze terminologie. Het was zeker een ontwaken, maar een Islamitisch Ontwaken. Het was een ontwaken dat het triomfantelijke hoogtepunt vertegenwoordigde van de 20e eeuwse beweging die bekend staat als het islamisme, vaak bekend als de politieke islam vanwege haar ambitie om religie in een leidende politieke rol in de moslimwereld te brengen en daarmee het politieke fortuin van de moslims te doen herleven. Als zodanig was het een ontwaken dat Teheran toejuichte. Zij beweerden zelfs dat het een ontwaken was dat Iran zich had laten inspireren door zijn eigen revolutie van 1979 en het radicale sjiitische islamitische regime dat zij hadden opgebouwd. Tot op de dag van vandaag zijn ze die interpretatie blijven bevorderen.