Panoptikon

Sevgisizlik, güvensizlik, yalnizlik ve öfke... Sosyal hizmet görevlileri ve islahevi tehdidi disinda gercek dünyayla bagini kesmis kimsesiz yurt cocuklarinin birer suc makinesine dönüsmekten baska sansi var midir Uyusturucu, fuhus, siddet sarmalinda salinan yasamlarini dönüstürme gücünü ellerinden israrla alan sistem, toplumun refahini ancak onlari bir yere kapatarak ve unutarak mi saglayabilirJenni Faganin toplumun bu gözden düsmüs, unutulmus kesimini carpici bir bicimde resmederek altini cizdigi gercekler tokat gibi patliyor. Hayatla coktan kopmus baglarini kücücük ilmeklerle tekrar kurmaya calisan bu yetiskin cocuklarin cikissizligi, hicbir dayanaklari olmamasina ragmen büyütmeye calistiklari umudun ve sevginin her seferinde tirpanlanisi, ayaga her kalkmaya calistiklarinda yedikleri darbeler insanlik degerlerimizle yüzlesmeye zorluyor.Jenni Fagan, ondan fazla dile cevrilen ve sinemaya da uyarlanmaya baslayan ilk romani Panoptikonla hatiri sayilir bir uluslararasi basari elde etti, Dublin Impac ve James Tait Blackin de aralarinda oldugu pek cok ödül listesine girdi, Edinburg Uluslararasi Kitap Festivali Ilk Kitap Ödülünü kazandi.