Optymalizacja wymiarów wyrobu uchwytu narzędziowego

Uzycie narzedzi recznych jest nadal szeroko doceniane w przemysle na róznych poziomach. Zastosowanie narzedzi recznych waha sie od prostych zadan, takich jak uderzanie mlotkiem do skomplikowanych, zlozonych i wymagajacych precyzji zadan, takich jak skalpele chirurgiczne. Jesli uzytkownik pracuje wielokrotnie i w sposób ciagly z niewlasciwie zaprojektowana rekojescia narzedzia, moze cierpiec z powodu kumulacyjnego zaburzenia urazowego (CTD), stad niezwykle istotne staje sie zaprojektowanie rekojesci narzedzia dla komfortu z perspektywy uzytkownika. Celem niniejszej pracy jest zaprojektowanie uchwytu narzedzia z maksymalna jakoscia chwytu dla mlotka w przypadku chwytu silowego. Badania koncentruja sie glównie na identyfikacji wlasciwych srednic przekroju poprzecznego uchwytu narzedzia, w oparciu o optymalizacje funkcji jakosci chwytu z pomoca techniki Algorytmu Genetycznego. Weryfikacja krzyzowa wyników jest równiez dokonywana poprzez subiektywne eksperymenty na grupie badanych i znalezienie przyblizonego wymiaru, który wyróznia sie w postrzeganiu komfortu przez badanych. W tym badaniu, nowy sposób projektowania rekojesci narzedzia ma byc wprowadzony.