Çocuk Düsmanligi

Yetiskinlerin destekledigi bir cocuk ozgurlesmesinin, ancak cocuklara karsi onyarginin daha butunluklu bir analizinin gelistirilmesiyle mumkun oldugunu ortaya koymayi amacladim. Cocuklari ezen fikirler ve kurumlara iliskin onlarin deneyimlerini isitmeye ihtiyacimiz var buyumelerini ve gelismelerini desteklemek uzere filizlenen cocuklarin vatandaslik haklari ve politik haklari hareketlerine yol gostermemiz ve hasari onarmak, ilerlemeyi guvence altina almak ve bu yolda devam etmek icin programlar olusturmamiz, egitim icin daha fazla caba gostermemiz gerekiyor. Cocuk dusmanligi bu hareketi orgutlemek ve ona kilavuzluk etmek icin gereken birlestirici kavram.Cinsiyetcilik, irkcilik, antisemitizm ve benzeri ayrimcilik bicimleri, bir sorun olarak gorulmeden once dogalmis gibi goruldu, gundelik isleyiste normallesti, toplumsal yasamin rutinleri arasinda gizlenerek varligini sessiz sedasiz koruyabildi. Ayrimci pratikler orada bir yerde duruyordu fakat adi konmamisti, bilgisi uretilmemisti bu nedenle siyasi tartismanin bir konusu olabilmeleri yillari aldi ve buyuk cabalar gerektirdi.Elisabeth Young-Bruehl, Cocuk Dusmanliginda ailedeki, okuldaki, arkadas cevrelerindeki, ikili iliskilerdeki ve siyasilerin dilindeki cocuk dusmanligi bicimlerini anlamaya, gorunur kilmaya, diger ayrimcilik bicimleriyle iliskisini gostermeye calisiyor. En onemlisi de bunu cocuklari onceleyerek, yetiskinliklerinde onlardan dinledikleriyle, cocuklara kulak vererek yapiyor.Bir toplumsal problemin adini koyma cabasinin incelikli ve titiz bir ornegi...